Vanmiddag onze dochter Gerjanne weggebracht naar Schiphol. Ze gaat in haar uppie 4 maanden trekken door Azie. Leuk natuurlijk, maar als ouder kost het ook wat. Je moet wel heel abrupt je dochter van 18 loslaten. Vol spanning wachten we af tot ze morgenmiddag in Kuala Lumpur is geland en wat er daarna allemaal verder volgt. Tegelijk besef ik wat een luxe het is als je op deze manier je kind kunt loslaten. Zij gaat vol vertrouwen de wijde wereld in en als het goed is doet ze mooie ervaringen op en komt ze over 4 maanden weer thuis.
Heel anders dan een vrouw in de Havenkerk die haar kinderen al 6 jaar niet heeft gezien. Zij trok met mooie beloften uit Nigeria weg naar Europa om geld te verdienen voor haar kinderen, maar kwam hier in een hel. Haar kinderen bleven achter bij hun oma. Ondertussen is de oma overleden en zijn de kinderen bij een tante. Daar is de sfeer niet altijd goed, uiteindelijk is haar oudste zoon weggelopen. Weken heeft ze in spanning gezeten tot ze twee weken geleden een telefoontje kreeg. Hij was aangekomen in... Libië.
Wat zijn er mensen die veel moeten loslaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten