Bijbel in Gewone Taal

Vandaag vond ik bij de post een presentje van het Nederlands Bijbelgenootschap: de eerste teksten van de Bijbel in Gewone Taal. In 2014 zal de hele Bijbel uitkomen in gewone taal, een compleet nieuwe vertaling waar jaren aan gewerkt is. Ik ben heel enthousiast over dit project! 2 jaar geleden mochten we in de Havenkerk een beetje proefdraaien met teksten uit deze vertaling. Met een groep van laaggeletterde Nederlanders en immigranten hebben we de brief aan de Galaten gelezen, stukken uit Johannes, enkele Psalmen en een stukje uit Job. Deze vertaling is geschreven in gewone eenvoudige woorden. Er worden alleen maar korte zinnen gebruikt. Het is een hele mooie vertaling geworden met taal die het hart raakt. We hebben als groepje met veel plezier deze teksten gelezen. We hoefden nooit lang stil te staan bij de vraag: wat staat hier nu eigenlijk? We konden direct met elkaar bespreken wat de tekst voor ons betekent. Het leverde ons prachtige en intensieve gesprekken op over God en over het leven. Ik ben er erg dankbaar voor dat het Nederlands Bijbelgenootschap deze vertaling voor ons heeft willen maken. Het is een Bijbel die geschikt is voor mensen voor wie Nederlands de tweede taal is, maar zeker ook voor al die mensen die niet (meer) gewend zijn om te lezen. De Bijbel een moeilijk boek? Dat gaat straks in elk geval niet meer op wat de leesbaarheid van de tekst betreft. De Bijbel wordt voor gewone mensen weer een plezier om in te lezen! Ik zie uit naar de verschijning van de hele Bijbel. Wij zullen hem zeker in de Havenkerk gaan gebruiken!

Kerk met Stip

Ze komt al een aantal jaren in de kerk. Eerst onwennig en een beetje nieuwsgierig, maar na verloop van tijd is ze zich gaan thuis voelen. Tot het moment dat ze besefte: die Jezus waar het hier steeds over gaat is waar, en hij is er ook voor mij! Zo kwam het verlangen om zich te laten dopen. Voor de doop nodigde ze haar vrienden en kennissen uit. Die vonden de stap toch wat vreemd: jij... laat jij je dopen? En in wat voor kerk dan? Katholiek, Protestants, Baptistisch... 'nee' was haar antwoord, 'niet in zo'n kerk, maar in een kerk met stip'. Mensen om haar heen reageerden verbaasd... 'een kerk met stip: wat is dat?' Haar antwoord: 'de ene keer zit je naast een chirurg in de kerk, de andere keer naast een junk. Iedereen is welkom en kan zich thuis voelen. Dat is een kerk met Stip.'
Een prachtig compliment voor de kerk!

Kerken met Stip zijn kerken die gastvrij zijn voor mensen die in detentie hebben gezeten. Zie www.kerkenmetstip.nl. De Havenkerk is aangesloten bij dit netwerk.

De uitdaging voor de kerk

Ik was gevraagd om op een gemeenteavond in de Bethlehemkerk een collumn uit te spreken over de uitdaging van de kerk. Dit is wat ik gezegd heb:

Afgelopen week verzuchtte ik in een preek: wat zou het makkelijk zijn als we ons in de kerk alleen maar bezig hoeven te houden met de christenen. Het kerkelijk leven is dan lekker overzichtelijk: op zondag samenkomen om te zingen, te bidden en te luisteren naar een goede preek. Door de week een goede bijbelstudie of een bidstond… een bloeiend kerkelijk leven is mogelijk!
De Havenkerk kunnen we gerust weer sluiten. Alle gelovigen weer terug naar de GKV, de NGK en de Bethlehemkerk. Samen zitten we er warmpjes bij!
Waarom zou je je bezig houden met mensen die niet voor zichzelf zorgen, die zich verliezen in verslaving en jou als helper bedriegen? Waarom zou je voedsel uitdelen aan gelukszoekers zonder perspectief? Waarom mensen bij elkaar brengen die elkaar niet mogen? Waarom Christus presenteren in een wijk vol moslims?
Want wees nou eerlijk: wat levert al die inspanning op? Wordt daar de kerk groter van?

De uitdaging van de kerk in onze tijd is wel duidelijk. Deze maand sluiten een aantal kerken in Den Haag. Het ledental en kerkbezoek loopt terug. Het is een zaak van terugtrekken, houden wat we hebben en zo mogelijk nog iets terrein terugwinnen. Daar hebben we onze handen vol aan. Laten we toch vooral er voor zorgen dat er niet nog meer verloren gaat.

De uitdaging van de kerk in onze tijd is duidelijk. Wat we nodig hebben is nieuwe programma’s, krachten bundelen, sterk en krachtig laten zien dat we er nog zijn. De wereld moet heroverd worden. Het kan als we goede strategieën ontwikkelen, duidelijk meetbare doelstellingen formuleren, de beste mensen inzetten, zorgen dat de kerk weer aantrekkelijk wordt in Nederland.

De uitdaging van de kerk is zo vermoeiend… we moeten zo veel: vasthouden wat er nog is en tegelijk nieuwe wegen in slaan om nieuw terrein te veroveren. We moeten zo veel geven terwijl we zelf zo behoeftig zijn. Ons geloof is klein, wat hebben we eigenlijk te geven?

En toch.. Er is wel degelijk een uitdaging voor de kerk in onze tijd. Het is goed dat de kerk zich bezint op nieuwe wegen. De uitdaging van de kerk is om dicht bij Jezus te blijven en bezig te zijn met zijn missie in de wereld. Zoals Jezus zijn discipelen en daarmee ook ons de opdracht meegaf: Gelijk de vader mij gezonden heeft, zo zend ik ook u…

Er is een groeiend besef dat de kerk niet in zichzelf gekeerd kan zijn. Kerkmuren die hoog opgetrokken waren brokkelen af. De grenzen tussen kerken worden diffuser maar ook de grens tussen kerk wereld. Zowel binnen als buiten de kerk zijn mensen op zoek naar zingeving, naar wat echt en waardevol is…. Waar en wie God is. De uitdaging van de kerk is om vanuit het kennen van Christus midden in deze wereld te staan.

Er zijn mooie tekenen te zien dat de kerk deze roeping aan het ontdekken is. De Bethlehemkerk… het huis waar brood te vinden is deelt ‘brood voor de buurt’. Vorige week was er in de havenkerk in de Schildersbuurt een Schildersweek: als kerk en buurt is samengewerkt aan een mooi kunstproject op straat: grote panelen waarop taferelen van het verhaal van de ark van Noach zijn geschilderd. Binnen stichting de Haven hebben vrouwen de roeping ontdekt om de bordelen in te gaan en daar de liefde van Jezus uit te delen aan vrouwen gevangen in een duistere wereld.

Het is niet groots, het haalt het nieuws niet, zelfs vaak niet het kerkelijke nieuws… maar waar mensen gedreven door de liefde van Jezus in de wereld staan gebeurt er wat. Komt er licht, worden mensen aangeraakt. De hemel rekent niet met grote getallen. Als 1 zondaar zich bekeert vieren de engelen feest.

De uitdaging van de kerk is te lijken op Jezus. Niet met kracht of geweld kwam hij in onze wereld zijn koninkrijk vestigen, maar door zijn Geest. Dat moeten Jezus’ volgelingen ook steeds weer leren. Niet vertrouwen op kracht, maar worstelen met… en uiteindelijk roemen in zwakheid.

In het koninkrijk van God gaat het niet om macht of om aantal. We zullen moeten leren als Gideon: de Heer heeft geen groot leger nodig om de overwinning te halen. Hij kan het ook met een handjevol.
In het koninkrijk van God gaat het niet om vasthouden en behouden wat er is, maar gaat het om verliezen, weggeven…
Het koninkrijk van God lijkt volgens Jezus op een vrouw die zuurdeeg deed in 3 zakken meel. Het verdween, ging er in verloren… en deed zijn werk.

Sinds zaterdag staat de Schilderswijk in grote belangstelling. Een artikel in Trouw over Sjaria in de wijk heeft opeens allerlei mensen in beweging gebracht. Zaterdagmiddag waren er al een paar plaatselijke politici in de wijk geweest die twitterden dat van Sjaria in de Schilderswijk geen sprake is. Vandaag werd de wijk ook nog eens bezocht door minister Lodewijk Ascher en door Geert Wilders. Ze zijn ook even een half uurtje in de buurt geweest om hun oordeel te vellen. Heel erg leuk allemaal, veel drukte en heisa en allerlei mensen die een mening geven. Misschien nog een belofte van een stevig politieoptreden in de wijk, daarna gaat alles weer verder zoals het was.
Ja, er zijn verschillende bevolkingsgroepen in de wijk die allemaal proberen om zo goed en zo kwaad mogelijk hier te leven. En ja, als een bepaalde bevolkingsgroep een grote meerderheid in een buurt vormt gaan ze de buurt wat naar hun hand zetten. En soms gaat het dan anders dan wij Nederlanders willen. Overigens hebben Westerlingen overal ter wereld waar ze zich vestigden datzelfde gedaan.
Ik geloof niet zo in die bliksembezoekjes naar aanleiding van een krantenartikel. Wat de buurt nodig heeft is mensen die zich voor langere tijd willen verbinden en het contact over culturele grenzen heen willen aangaan. Lastig. Het geeft geen snel resultaat. Er moet eerst heel wat argwaan overwonnen worden en andere barrières. En volmaakt zal het hier zeker niet worden. Maar als er een begin van vertrouwen is dan is er al heel wat gewonnen. Dat mag best wat kopjes thee kosten.